Op 6 juni was de feestdag van Marcellinus Champagnat, wat dit jaar opnieuw op twee dagen gevierd is. Op 6 juni met een Eucharistieviering, en op zaterdag 8 juni een door Leerhuis Westerhelling georganiseerde feest- en bezinningsdag.

Fr. Emili Turú, voormalig Algemeen Overste van de fraters Maristen, liet zich uitnodigen voor de zaterdag, om stil te staan bij het thema “minder denken – meer liefhebben”. Het zijn woorden van Theresia van Avila, die Emili aanhaalde in een brief in de aanloop naar het 200-jarig bestaan van de Fraters Maristen in 2017.

Op zaterdag 8 juni was er een bijzonder gemengde groep aanwezig. Er waren jonge gasten, zelfs baby’s, een dertigtal deelnemers aan de activiteiten van de het Leerhuis, en ouderen. Ze droegen allemaal erg bij aan een fijne sfeer. Kortom Maristen in alle soorten en maten, familie en vrienden. Zo’n 50 gasten in totaal

Het was mooi om te zien dat deelnemers van activiteiten van de Westerhelling deze dag ook als een reünie beleefden en samen afgesproken hadden elkaar hier weer te ontmoeten en samen te wandelen.

De dag bestond uit een verstillend en verdiepend programma. Een van de hoogtepunten was het zingen van een lied dat Annelieke (gastvrouw van het Stiltehuis) geschreven en gecomponeerd heeft, over Champagnat. De tekst zegt: “Hij is ergens begonnen en wij zijn er nog”.

De inleiding door Emili en de ontmoeting met de groep was heel inspirerend. Want ja, minder denken en meer liefhebben klinkt wel mooi, maar hoezo dan…  denken is toch helemaal niet verkeerd? Het leverde een mooi gesprek op over niet NIET denken, maar MINDER denken; en over waar je denken vandaan komt. Als liefde je basis is, beïnvloedt het jouw denken. En over de balans in het leven; soms moet de linker hersenhelft terug in haar hok, en ruimte geven aan de rechter hersenhelft, zodat creativiteit, inspiratie en kunstzinnigheid ook te voorschijn kunnen komen.

In de reacties klonk door dat het uiteindelijk gaat over de uitnodiging om echt te leven: niet alleen echt te zijn, maar echt jouw leven te leven, niet dat van een ander, of te overleven. Hiervoor is zeker nodig om vanuit “meer liefhebben” te leven. Wat zou onze samenleving er mooi uitzien als we meer vanuit liefde ons leven inrichten.

Emili vertelde over Elia, over Job en over Jesaja. Op een manier die zeer aansprak en dichtbij kwam. Een van de jongeren zei na afloop: “Nou, als dit soort dingen in de bijbel staan, dan wil ik die wel eens lezen.”

Het was de dag voor Pinksteren, en rondom het Pinkstervuur hebben we de Geest van Liefde gevierd. We zongen nogmaals het lied over ons en Champagnat, en met een mooi vuurritueel hebben we ons vuurtje gevoed.