Last van God
¨Wij mensen organiseren ons leven zó, dat we zo min mogelijk last hebben van God.¨ Het waren woorden die ik ooit door een kloosterling hoorde uitspreken, vergezeld van een ironisch glimlachje. Daarmee bedoelde hij dat we vaak geen aandacht schenken aan de aanwijzingen die ons worden aangereikt door God/ het Leven/ het Universum/ ons diepste zelf/ .. (vul hier zelf het woord in dat het beste past bij jouw levensovertuiging). Vooral als dit ons onhandig uitkomt. Bang voor ongemakkelijke waarheden die aan het licht zouden kunnen komen schuiven we deze signalen onder het tapijt en gaan we weer over tot de orde van de dag. Het is namelijk maar al te gemakkelijk en comfortabel om te blijven vasthouden aan onze oude plannen, aan onze oude meningen, aan ons oude zelfbeeld, kortom: aan onze (schijn)zekerheden.
Zo zat een goede vriend van me ooit met een ongemakkelijk, verveeld gevoel te luisteren naar een presentatie op zijn werk en dacht alleen maar: ¨Tsja, eigenlijk zou ik dit interessant moeten vinden…¨. Het was een van de vele signalen dat hij niet meer op de goede plek zat, maar het heeft lang geduurd totdat hij de moed had om te stoppen met zijn baan. Logisch ook, hij had er veel in geïnvesteerd.
De komische opmerking van de kloosterling destijds was natuurlijk een impliciete uitnodiging om ànders in het leven te gaan staan. Om wèl bereid te zijn om te luisteren naar wat het leven van je vraagt. Maar hoe doe je dat? Hoe begin je daarmee? Bieke Vandekerckhove schrijft daar iets over in haar prachtige boek ¨De smaak van stilte¨. Ze zegt: ¨Als ik iets aanraad, is het dit: lees, spits je oren, geef je ogen de kost en noteer wat je raakt. Het is je beste gids.¨(1)
Dat klinkt eigenlijk best eenvoudig. Kom je na een eenvoudige kampeervakantie thuis en stoor je je daar aan de grote hoeveelheid spullen? Kom je helemaal tot rust als je een lege kerk binnenstapt, ook al heb je niks met religie? Raak je ontroerd door de zorgzaamheid van de verpleegster in het ziekenhuis? Word je verliefd op een collega terwijl je al jarenlang een fijne relatie hebt? Dit zijn allemaal voorbeelden van dingen die je raken, en die je dus iets te zeggen kunnen hebben. Maar pas op: wàt ze je precies te zeggen hebben hoeft niet meteen duidelijk te zijn. Wat vervolgens het juiste is om te doen evenmin. Daar achter komen kan soms een heel proces zijn. In de christelijke traditie wordt dit proces ¨onderscheiding der geesten¨ genoemd. Het bestaat uit verschillende stappen waarbij zowel je hart, je verstand en je wil zijn betrokken (2). Niet overhaast je huis, je baan of je relatie opzeggen dus!
Luisteren naar je verstand hebben de meesten van ons wel geleerd. Aan wilskracht ontbreekt het veel mensen ook niet. Maar dat luisteren naar je hart, dat vraagt oefening. Opmerken wat je raakt is daarbij een belangrijke eerste stap. Ben je bereid om ¨last te krijgen van God¨?
Thomas Volman
Literatuur:
1. Bieke Van de Kerckhove: De smaak van stilte. Hoe ik bij mezelf ben gaan wonen. Ten Have/ Lannoo, 2010
2. Nicolaas Sintobin: Vertrouw op je gevoel. Keuzes leren maken met Ignatius van Loyola. Kok Boekencentrum, 2021